آیا می دانید اسکوپ سنگ در مهندسی عمران چیست و به چه معناست؟ در حین ساخت ساختمان باید این مصالح را اسکوپ زد تا از ریزش سنگ‌های نصب شده بر روی دیوار جلوگیری کرد و آنها را ثابت کرد. این کار با یک ابزار خاص انجام می شود. راه های زیادی برای استفاده از این ماده وجود دارد و هر روش قیمت خاص خود را دارد.

اسکوپ سنگ چیست؟

مصالح ساختمانی متخلخل مانند سنگ تراورتن با سوراخ هایی که در پشت آنها وجود دارد باعث درگیری مناسب ملات و این سنگها شده و به خوبی روی دیوار چسبیده و ثابت می‌‎شود.
از طرفی مصالح و سنگ هایی که در سطح خود هیچ گونه تخلخل و سوراخی ندارند (مانند سنگ های گرانیت)، پس از مدتی در اثر تابش نور خورشید، نفوذ آب باران و یا سایر شرایط، شل شده و از دیوار می افتند. علاوه بر این که ظاهر دیوار را خراب می کند، می تواند جان رهگذرانی را که از زیر دیوار عبور می کنند نیز به خطر بیاندازد.

بهترین و مطمئن ترین راه حل برای جلوگیری از این اتفاق، اسکوپ زدن این سنگ ها است . برای جلوگیری از سست شدن و ریزش سنگ‌های نصب شده بر روی دیوار و همچنین پایداری آنها در هنگام زلزله از این مهار مناسب برای رفع آنها استفاده می‌شود.

روش‌های مختلفی برای اسکوپ و فیکس کردن سنگ‌ها وجود دارد که از مهمترین آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• اسکوپ با سیم
• روش لقمه گذاری
• اسکوپ سنگ به روش دو پایه (two-leg)
• روش محدوده سه پایه
• تکنیک پروانه
• اسکوپ سنگ به روش Z
• با استفاده از پیچ و رولپلاک
• تکنیک کششی
• تکنیک اسکوپ کردن دندان موشی

اهمیت اسکوپ سنگ

مصالح ساختمانی متخلخل مانند تراورتن که با سوراخ‌هایی در پشت آنها مشخص می‌شود، می‌تواند در حفظ اتصال ایمن با ملات چالش‌هایی ایجاد کند. برای حفظ یکپارچگی ساختاری ساختمان، اطمینان از ثابت ماندن این سنگ‌ها روی دیوار ضروری است.

از طرفی مصالح و سنگ‌های بدون تخلخل مانند سنگ گرانیت ممکن است به مرور زمان از جای خود جدا شده و از دیوار بیفتند. عواملی مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید، نفوذ آب باران و شرایط مختلف محیطی می توانند در ایجاد این مشکل موثر باشند. جدا از تاثیر زیبایی شناختی سنگ‌های شل، خطر واقعی برای ایمنی افرادی که از زیر دیوار عبور می کنند وجود دارد.

برای کاهش این خطر و اطمینان از پایداری سنگ‌ها در هنگام زلزله، اسکوپ سنگ یک عمل ضروری است.

سنگ گرانیت

گرانیت، که به دلیل استحکام و دوام مشهور است، یک انتخاب ارجح برای روکش فلزی است. این سنگ آذرین که از سرد شدن سنگ مذاب تشکیل شده است، با دانه‌های درشت تا متوسط قابل تشخیص است و ظاهری متمایز به آن می بخشد. گرانیت به دلیل چگالی خود مشهور است و تخلخل یا فضای خالی از خود نشان نمی‌دهد که وزن و پایداری ساختاری آن را افزایش می‌دهد. در حالی که چالش‌های چسبندگی مشابه سنگ‌های دیگر مانند سنگ مرمر را ندارد، استفاده از اسکوپ‌های سنگی برای روکش گرانیت ضروری است و تضمین می‌کند که گرانیت به طور ایمن ثابت و پایدار در نما باقی بماند و آن را به انتخابی ماندگار برای پروژه‌های نمای داخلی و خارجی تبدیل می‌کند.

سنگ مرمر

سنگ مرمر با جذابیت جاودانه اش، انتخابی محبوب برای نمای ساختمان های تاریخی و معاصر بوده است. این سنگ آهکی دگرگونی که اغلب به عنوان مرمر شناخته می‌شود، از طریق تبلور مجدد سنگ آهک در معرض دما و فشار بالا تشکیل می‌شود. سنگ مرمر دارای ویژگی چگالی بالا با گرانیت است اما با وزن کمتر و تخلخل و حفره‌های ظریف و نامحسوس خود را متمایز می‌کند. در بسیاری از موارد، مهار سنگ، از جمله اسکوپ سنگی، ممکن است برای نمای سنگ مرمر مورد نیاز نباشد مگر اینکه ارتفاع آن از یک متر بیشتر شود.

تراورتن

سنگ تراورتن یکی از پرطرفدارترین انتخاب‌ها برای نما کاری به خصوص برای نمای بیرونی ساختمان است. این سنگ رسوبی با طبیعت متخلخل آن از طریق رسوب مواد معدنی در چشمه‌های آب گرم و غارهای آهکی شکل می‌گیرد و به دلیل طیف گسترده‌ای از رنگ‌ها و الگوهای خود مشهور است. برخلاف گرانیت و مرمر، تراورتن دارای منافذ و حفره‌های فراوان است که منجر به چسبندگی عالی به سیمان و ملات می‌شود. با این حال، در مناطقی با شرایط آب و هوایی شدید، که دما می‌تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد، روکش تراورتن می‌تواند از کاربرد سطوح سنگی، به ویژه در پروژه‌های فلزی بلندتر یا مرتفع بهره مند شود. در آب و هوای معتدل، نمای تراورتن ممکن است نیازی به مهار  سنگ نداشته باشد.

انواع روش اسکوپ سنگ

روش‌های مختلفی در مهندسی عمران به کار گرفته می‌شود تا سنگ‌ها را به طور موثر ایمن کنند. هر روش بر اساس عواملی مانند نوع سنگ، ویژگی‌های ساخت و ساز و سطح پایداری مطلوب انتخاب می‌شود. در زیر برخی از متداول ترین رو‌ های اسکوپ سنگ مورد استفاده قرار می‌گیرند:

• • اسکوپ زدن با سیم مفتول: از سیم برای محکم کردن سنگ‌ها و جلوگیری از افتادن یا جابه‌جایی آنها استفاده می‌شود. این روش برای انواع مصالح سنگی مناسب است.
  • روش لقمه گذاری: روش لقمه گذاری شامل محکم کردن سنگ‌ها با استفاده از ابزارهای تخصصی یا براکت‌هایی است که به سنگ می‌خورد و آن را به سازه محکم می‌کند.
  • روش دو پایه: در این روش سنگ‌ها با استفاده از ساختار تکیه گاه دو پایه محکم می‌شوند که به توزیع یکنواخت وزن و جلوگیری از شل شدن کمک می‌کند.
  • روش سه پایه اسکوپ: روش سه پایه اسکوپ شامل استفاده از ساختار تکیه گاه سه پایه برای حفظ پایداری سنگ است. این روش برای سناریوهای ساخت و ساز خاص مناسب است.
  • تکنیک پروانه: در تکنیک پروانه از بست‌های پروانه مانند استفاده می‌شود تا اطمینان حاصل شود که سنگ‌ها محکم در جای خود ثابت می‌شوند و خطر جابجایی را کاهش می‌دهد.
  • روش Z: روش Z شامل استفاده از براکت‌ها یا لنگرهای Z شکل برای محکم نگه داشتن سنگ‌ها، ایجاد ثبات و کاهش خطر سقوط است.
  • استفاده از پیچ و رولپلاک: سنگ‌ها را می‌توان با استفاده از پیچ و رولپلاک به سازه متصل کرد و از اتصال محکم و مطمئن اطمینان حاصل کرد.
  • تکنیک کششی: تکنیک کششی شامل کشیدن کابل یا سیم روی سنگ‌ها، ایجاد ثبات و جلوگیری از جابجایی است.
  • دندان موشی: در این روش از لنگرهای تخصصی شبیه دندان موش برای محکم کردن سنگ‌ها استفاده می‌شود که معمولا برای نمای رومی کاربرد دارد.

نتیجه

اسکوپ سنگ یک عمل ضروری در مهندسی عمران برای اطمینان از ایمنی و پایداری مصالح سنگی در پروژه‌های مختلف ساختمانی است. سنگ‌های مختلف، بر اساس ویژگی‌هایشان، ممکن است برای جلوگیری از جابجایی و تضمین یکپارچگی ساختاری، به روش‌های محدوده‌بندی خاصی نیاز داشته باشند. انتخاب روش اسکوپینگ به عواملی مانند نوع سنگ، شرایط ساخت و ساز و سطح پایداری مطلوب بستگی دارد. مهندسان عمران با درک زمان و چگونگی استفاده از این تکنیک‌های محدوده‌بندی، می‌توانند اطمینان حاصل کنند که مصالح سنگی به طور ایمن ثابت می‌مانند و پروژه‌های ساختمانی بالاترین استانداردهای ایمنی را رعایت می‌کنند.