EHS مخفف Environment, Health, and Safety است. یک رشته با هدف حفاظت از سلامت و ایمنی انسان با به حداقل رساندن خطرات در محیط کار، محیط و جوامع است. EHS جنبه‌های مختلفی از جمله، شناسایی و ارزیابی ریسک‌ها، اجرای اقدامات و پروتکل‌های ایمنی، اطمینان از رعایت مقررات و ترویج فرهنگ ایمنی در سازمان ها را در بر می گیرد. متخصصان EHS اغلب برای جلوگیری از حوادث، صدمات و بیماری ها کار می کنند و در عین حال به نگرانی های زیست محیطی مانند آلودگی و مدیریت زباله نیز رسیدگی می کنند.

در حالی که EHS مخفف رایجی است، اصطلاح HSE (بهداشت، ایمنی و محیط زیست) را نیز خواهید دید. HSE و EHS اصطلاحات نزدیک به هم هستند که اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما بسته به زمینه می توانند تفسیرهای کمی متفاوت داشته باشند. در حالی که HSE نگرانی‌های بهداشتی، ایمنی و زیست‌محیطی را در چارچوب مدیریتی گسترده‌تری در بر می‌گیرد، EHS تمایل دارد به طور محدودتری بر روی تلاقی خاص عوامل محیطی با ملاحظات بهداشتی و ایمنی تمرکز کند.

در این مطلب، ما عمیق‌تر به EHS خواهیم پرداخت و جنبه‌های کلیدی از جمله مسئولیت کارکنان و ابزارهای رایج مورد استفاده در این زمینه را بررسی خواهیم کرد.

EHS مخفف چیست؟

بیایید با بررسی معنای پشت حروف E، H و S و تعیین معنای آنها شروع کنیم.

• محیط زیست (E): این به جنبه های زیست محیطی، از جمله انتشار و نشت بالقوه، رسیدگی به نگرانی های مربوط به آلودگی و اثرات زیست محیطی مربوط می شود.
• سلامت (H): تمرکز بر روی عوامل مؤثر بر سلامت شخصی است که شامل خطراتی مانند قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های موجود در هوا، عوامل بیولوژیکی، تشعشعات و سایر خطراتی است که می‌تواند منجر به بیماری یا مشکلات سلامتی شود.
• ایمنی (S): ملاحظات ایمنی شامل جلوگیری از حوادث و صدمات، پوشش طیف وسیعی از خطرات از درهم‌تنیدگی ماشین‌آلات گرفته تا حوادث وسایل نقلیه، با تاکید بر اهمیت حفظ محیط کار امن است.

چرا EHS مهم است؟

EHS یک جنبه حیاتی از عملیات هر سازمان است، صرف نظر از اندازه یا صنعت آن. در اینجا چندین دلیل وجود دارد که چرا اولویت بندی EHS ضروری است:

• حفاظت از سلامت انسان: اقدامات EHS برای محافظت از سلامت و رفاه کارکنان، مشتریان و جوامع طراحی شده است. به عنوان مثال، در یک مرکز تولیدی، سیستم‌های تهویه مناسب و تجهیزات حفاظت فردی (PPE) می‌توانند از استنشاق بخارات مضر یا ذرات معلق در هوا توسط کارگران جلوگیری کنند و خطر ابتلا به بیماری‌های تنفسی و اثرات طولانی‌مدت سلامتی را کاهش دهند.
• انطباق با مقررات: دولت ها در سراسر جهان مقررات و استانداردهای سختگیرانه ای را برای تضمین حفاظت از محیط زیست و سلامت عمومی وضع کرده اند. پایبندی به این مقررات نه تنها مسئولیت شرکت را نشان می دهد، بلکه به جلوگیری از مجازات های قانونی و آسیب به اعتبار مرتبط با عدم رعایت آنها کمک می کند.
• کاهش خطرات و تعهدات: اجرای شیوه های قوی EHS خطر تصادفات، صدمات و حوادث محیطی را به حداقل می رساند. با پرداختن به خطرات و حفظ شرایط کار ایمن، سازمان‌ها می‌توانند بدهی‌های بالقوه، هزینه‌های بیمه و مطالبات غرامت کارگران را کاهش دهند.
• افزایش شهرت شرکت: مصرف کنندگان، سرمایه گذاران و سهامداران به طور فزاینده ای برای شرکت هایی ارزش قائل هستند که پایداری و مسئولیت اجتماعی را در اولویت قرار می دهند. تعهد قوی به EHS بر شهرت سازمان، تقویت اعتماد، وفاداری و حسن نیت در میان مشتریان، شرکا و عموم منعکس می‌شود.
• راندمان عملیاتی: ابتکارات EHS اغلب منجر به افزایش کارایی عملیاتی و صرفه جویی در هزینه می شود. برای مثال، اجرای فن‌آوری‌های کارآمد انرژی و استراتژی‌های کاهش ضایعات نه تنها تأثیرات زیست‌محیطی را به حداقل می‌رساند، بلکه منجر به کاهش صورت‌حساب‌های آب و برق و مصرف منابع می‌شود و به صرفه‌جویی نهایی کمک می‌کند.
• تضمین تداوم کسب و کار: حوادث محل کار، حوادث محیطی، و نقض مقررات می تواند عملیات کسب و کار را مختل کند و به سودآوری آسیب برساند. با پیاده‌سازی سیستم‌های جامع مدیریت EHS، سازمان‌ها می‌توانند اختلالات را به حداقل برسانند، از دارایی‌ها محافظت کنند و از تداوم حتی در شرایط چالش‌برانگیز اطمینان حاصل کنند.
• ارتقای پایداری: EHS با تلاش‌های پایدار همراه است و به حفظ منابع طبیعی، تنوع زیستی و سلامت اکوسیستم کمک می‌کند. به عنوان مثال، اتخاذ منابع انرژی تجدیدپذیر و اجرای برنامه های بازیافت زباله، انتشار کربن را کاهش می دهد و منابع ارزشمند را حفظ می کند و از آینده ای پایدارتر حمایت می کند.
• اولویت بندی EHS تنها یک الزام قانونی نیست، بلکه یک الزام استراتژیک برای سازمان هایی است که به دنبال حفظ سلامت انسان، حفاظت از محیط زیست، کاهش خطرات و ارتقای شهرت و عملکرد کلی خود هستند.

مدیر EHS چه کاری انجام می دهد؟

یک مدیر EHS نقش مهمی در نظارت و اجرای سیاست‌ها، رویه‌ها و برنامه‌ها برای اطمینان از انطباق با مقررات زیست‌محیطی و ارتقای ایمنی و سلامت محیط کار ایفا می‌کند. آنها در تلاش برای شناسایی، حذف، کاهش و کنترل خطرات و خطرات در محیط کار هستند.

مسئولیت‌های یک مدیر EHS معمولا شامل موارد زیر است:

• توسعه سیاست و رویه‌ها – مدیران EHS سیاست ها و رویه های جامع زیست محیطی، بهداشتی و ایمنی را متناسب با نیازها و خطرات خاص سازمان توسعه و اجرا می کنند.
• رعایت مقررات – آنها در مورد مقررات زیست محیطی، استانداردهای ایمنی و بهداشت شغلی و سایر قوانین مربوطه به روز می شوند تا از انطباق سازمان و کاهش خطرات نظارتی اطمینان حاصل کنند.
• ارزیابی و مدیریت ریسک – مدیران EHS ارزیابی ریسک را برای شناسایی خطرات احتمالی در محل کار، ارزیابی سطح ریسک و توسعه استراتژی هایی برای کاهش یا حذف آنها انجام می دهند.
• آموزش و پرورش – آنها برنامه های آموزشی و آموزشی را برای افزایش آگاهی در مورد مسائل زیست محیطی، بهداشتی و ایمنی به کارکنان ارائه می دهند و اطمینان حاصل می کنند که کارگران پروتکل های ایمنی را درک کرده و به آنها پایبند هستند.
• بررسی حادثه – در صورت بروز حوادث، صدمات یا حوادث محیطی، مدیران EHS تحقیقاتی را برای تعیین علل ریشه ای، اجرای اقدامات اصلاحی و جلوگیری از وقوع حوادث مشابه در آینده هدایت می کنند.
• آمادگی برای شرایط اضطراری – مدیران EHS برنامه‌های واکنش اضطراری، از جمله رویه‌های تخلیه، پروتکل‌های پاسخ به نشت و سایر اقدامات را برای اطمینان از آمادگی سازمان برای پاسخگویی مؤثر به شرایط اضطراری، توسعه و اجرا می‌کنند.
• نظارت و حسابرسی – آنها به طور منظم بازرسی، ممیزی، و ارزیابی شرایط، تجهیزات و شیوه های محل کار را برای شناسایی زمینه های بهبود و اطمینان از انطباق مداوم با استانداردهای EHS انجام می دهند.
• تجزیه و تحلیل داده‌ها و گزارش – مدیران EHS داده های مربوط به عملکرد زیست محیطی، بهداشت شغلی، حوادث ایمنی و موارد نزدیک به اشتباه را برای شناسایی روندها، اندازه گیری پیشرفت و گزارش معیارهای کلیدی به مدیریت و مقامات نظارتی تجزیه و تحلیل می کنند.
  اگرچه در بالا در مورد یک مدیر EHS صحبت می کنیم، برای افراد غیر معمول نیست که این مسئولیت ها را تقسیم کنند. به عنوان مثال، ممکن است یک نفر مسئولیت اولیه ایمنی و بهداشت و دیگری مسئولیت اصلی مسائل زیست محیطی را داشته باشد.

برنامه EHS شغلی چیست؟

یک برنامه EHS شغلی به طور خاص بر سلامت و ایمنی شغلی در محیط کار متمرکز است. این یک چارچوب ساختاریافته است که در یک سازمان برای مدیریت و رسیدگی به نگرانی‌های ایمنی و بهداشت شغلی اجرا می‌شود. این شامل سیاست‌ها، رویه‌ها و شیوه‌هایی است که برای تضمین محیط کار ایمن و سالم برای کارکنان و در عین حال به حداقل رساندن خطرات مرتبط با خطرات محل کار طراحی شده‌اند.

در حالی که هم برنامه های EHS شغلی و هم برنامه های منظم EHS اهداف مشترکی در ارتقای سلامت، ایمنی و حفاظت از محیط زیست دارند، برنامه های EHS شغلی تمرکز محدودتری بر خطرات خاص محل کار و انطباق با مقررات دارند، در حالی که برنامه های منظم EHS طیف وسیع تری از ملاحظات زیست محیطی و محیطی را در بر می گیرد. ذینفعان فراتر از محل کار

یک برنامه EHS شغلی برای ترویج فرهنگ ایمنی، جلوگیری از صدمات و بیماری های محل کار و اطمینان از رعایت الزامات قانونی برای محافظت از سلامت و رفاه کارکنان ضروری است.

نرم افزار EHS چیست؟

نرم‌افزار EHS به دسته‌ای از راه‌حل‌های نرم‌افزاری اشاره دارد که برای کمک به سازمان‌ها در مدیریت و ساده‌سازی فرآیندهای زیست‌محیطی، بهداشتی و ایمنی و الزامات انطباق طراحی شده‌اند. نرم افزار EHS یک پلت فرم متمرکز برای جمع آوری، تجزیه و تحلیل و گزارش داده های مربوط به عملکرد محیطی، بهداشت شغلی و ایمنی محیط کار فراهم می کند.