فضاهای محصور شامل مخازن، چاه‌ها، تونل‌ها و سایر محیط‌های بسته هستند که ورود به آن‌ها بدون رعایت اصول ایمنی می‌تواند خطرات جانی جدی ایجاد کند. وجود تیم‌های تخصصی امداد و نجات برای ورود، عملیات و خروج ایمن از این فضاها، یک ضرورت حیاتی در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی محسوب می‌شود.

منظور از فضاهای محصور در صنایع چیست؟

فضاهای محصور به محیط‌هایی گفته می‌شوند که ویژگی‌های زیر را دارند:

۱. دسترسی محدود: ورودی و خروجی محدود، تنگ یا کوچک است.
2. حجم کافی برای کار انسانی: فرد می‌تواند وارد شود و کار انجام دهد، اما حرکت محدود است.
3. عدم تهویه طبیعی مناسب: جریان هوا کم یا ناکافی است، که می‌تواند منجر به تجمع گازها، بخارات یا کمبود اکسیژن شود.

نمونه‌های رایج فضاهای محصور در صنایع:

• مخازن و تانکرهای سوخت و مواد شیمیایی
• سیلوها و تانک‌های ذخیره‌سازی
• چاه‌ها، تونل‌ها و کانال‌ها
• مخازن فاضلاب و سیستم‌های تصفیه
• خطوط لوله محدود و فضاهای زیرزمینی صنعتی

ویژگی‌های فضاهای محصور

• ورودی و خروجی محدود: گاهی یک نقطه ورود کوچک دارند.
• تهویه ناکافی: تجمع گازهای سمی یا قابل انفجار محتمل است.
• محیط غیرقابل پیش‌بینی: شرایط دما، رطوبت و فشار می‌تواند ناپایدار باشد.
• دسترسی محدود برای تجهیزات و امداد: تجهیزات سنگین یا بزرگ نمی‌توانند وارد شوند.

خطرات فضاهای محصور

۱. خطرات تنفسی و گازهای خطرناک:

    • کمبود اکسیژن یا غلظت بالا CO₂ و CO
    • وجود گازهای قابل اشتعال یا سمی (متان، هیدروژن سولفید و …)

۲. خطرات فیزیکی:

    • سقوط، گیرکردن، لغزش و برق‌گرفتگی
    • دمای شدید (گرما یا سرما)
    • انفجار یا آتش‌سوزی در صورت وجود بخارات قابل اشتعال

۳. خطرات شیمیایی و زیستی:

    • تماس با مواد شیمیایی خورنده یا سمی
    • آلودگی با میکروارگانیسم‌ها در فاضلاب یا تانک‌های تخمیر

۴. خطرات مکانیکی و محدودیت حرکت:

    • محدودیت حرکت باعث خستگی و فشار بر بدن
    • امکان گیرکردن ابزار یا فرد در مکان‌های تنگ

ضرورت و اهمیت تیم‌های امداد و نجات

فضاهای محصور معمولا دارای محدودیت تهویه، خطر گازهای سمی، کمبود اکسیژن و احتمال وقوع انفجار هستند. بنابراین، تیم‌های امداد و نجات:

• ایمنی کارکنان را تضمین می‌کنند
• امکان انجام عملیات تعمیر و نگهداری در شرایط بحرانی را فراهم می‌سازند
• ریسک حوادث و آسیب‌های جانی را به حداقل می‌رسانند

ویژگی‌ها و آموزش تیم‌ها

تیم‌های امداد و نجات فضاهای محصور باید آموزش‌های تخصصی و استاندارد دیده باشند، از جمله:

• آموزش ورود و خروج ایمن از فضاهای محدود
• استفاده از تجهیزات حفاظت فردی (PPE) شامل کلاه ایمنی، هارنس، ماسک‌های تنفسی و تجهیزات مانیتورینگ گاز
• مهارت‌های نجات و احیای فوری در شرایط اضطراری
• آشنایی با روش‌های ارتباط و هماهنگی در محیط‌های محدود

تجهیزات مورد نیاز

برای عملیات امداد و نجات در فضاهای محصور، تجهیزات زیر ضروری است:

• سیستم‌های مانیتورینگ گاز و اکسیژن
• هارنس و طناب‌های تخصصی برای دسترسی و فرود
• تجهیزات فرار و خروج اضطراری
• سیستم‌های تهویه و تأمین هوای تنفسی
• کیت‌های کمک‌های اولیه و تجهیزات پزشکی اضطراری

چالش‌ها و راهکارها

عملیات در فضاهای محصور با چالش‌های متعددی همراه است:

• محدودیت دید و فضای فیزیکی کوچک
• وجود گازهای سمی یا انفجاری
• تهویه ناکافی و رطوبت بالا

راهکارها شامل برنامه‌ریزی دقیق، ارزیابی ریسک، استفاده از تجهیزات استاندارد و هماهنگی کامل با تیم بهره‌برداری است.

سناریوهای محتمل برای امداد و نجات

۱. نشت گاز یا کمبود اکسیژن

• اقدام: بلافاصله ورود ممنوع شود، تهویه سریع، استفاده از تجهیزات تنفسی.
• نجات: ورود تیم آموزش دیده با ماسک‌های تنفسی و طناب‌های ایمنی.

۲. فرد بیهوش یا سقوط کرده

• اقدام: برقراری تماس، استفاده از سیستم بکاپ طناب یا جرثقیل کوچک، ارزیابی خطر قبل از ورود تیم نجات.
• نجات: کشیدن با طناب، هماهنگی با تیم کنترل محیط و تجهیزات حفاظت فردی.

۳. آتش‌سوزی یا انفجار محدود

• اقدام: قطع منابع شعله و برق، تهویه محیط، استفاده از کپسول‌های اطفای حریق کوچک و لباس مقاوم در برابر حرارت.
• نجات: ورود تیم تخصصی با تجهیزات ضد حریق و طناب برای خروج سریع.

۴. آلودگی شیمیایی یا زیستی

• اقدام: تهویه، استفاده از لباس‌های ضد شیمیایی و ماسک مناسب.
• نجات: شستشو و خارج کردن فرد با طناب یا برانکارد، مراقبت‌های پزشکی فوری.

جمع ‌بندی

تامین تیم امداد و نجات فضاهای محصور یک ضرورت غیرقابل‌چشم‌پوشی در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی است. این تیم‌ها با تجهیزات و آموزش مناسب، ایمنی کارکنان را تضمین کرده و امکان انجام عملیات تعمیر و نگهداری و نجات اضطراری را در محیط‌های خطرناک فراهم می‌کنند. توجه مستمر به آموزش، تجهیزات و رعایت پروتکل‌های ایمنی، نقش حیاتی در کاهش ریسک حوادث و حفاظت از جان کارکنان دارد.