یکی از ملاحظات کلیدی زمانی که به دنبال ادغام یک شرکت هستید، این است که آیا شرکت را در یک محیط شرکتی خشکی (onshore) یا فراساحلی(offshore) تشکیل دهید. هر کشوری چشم انداز مالی منحصر به فرد خود را دارد و البته همراه با آن، مزایا و معایب خاص خود را هم دارد. برخی از کشورهای خارجی شبیه یک محیط شرکتی سنتی‌تر مانند کانادا و استرالیا هستند، برخی دیگر دارای محیط شرکتی بیشتر فراساحلی هستند، مانند باهاما یا BVI، و کشورهای دیگر مانند ایالات متحده و بریتانیا، اسکاتلند و ایرلند، ترکیبی از هر دو خشکی و فراساحلی هستند.

در این مطلب، برخی از تفاوت‌های بین حوزه‌های خشکی و فراساحلی و همچنین برخی از مزایا و معایب آنها را بررسی خواهیم کرد.

تفاوت خشکی (onshore) و فراساحل(offshore) چیست؟

تفاوت اصلی بین برون سپاری خشکی و فراساحل، شخصیت حقوقی و نحوه ساختار آن است. مردم در مورد فراساحل در رابطه با نفت، (نفت خشکی و دریایی)، برون سپاری، (برون سپاری دریایی و خشکی) و همچنین شرکت ها (شرکت های خشکی و فراساحل) صحبت می‌کنند.

تفاوت اصلی بین مشاغل خشکی و فراساحل این است که، در حالی که یک شرکت خشکی سنتی در همان کشوری که شما در آن زندگی می کنید ثبت شده است، یک شرکت فراساحلی در کشوری خارج از محل اقامت شما تشکیل می‌شود. به عنوان مثال، اگر من یک شهروند بریتانیا هستم و یک شرکت در جبل الطارق تشکیل می دهم، آن ساختار قانونی یک شرکت فراساحل در نظر گرفته می شود. اکنون چندین روش وجود دارد که می توان از آن استفاده کرد که در ادامه در مورد آنها صحبت خواهد شد.

خشکی(onshore) چیست؟

شرکت‌های خشکی یا برون سپاری خشکی به معاملات و تراکنش‌های بین دو نهاد که در داخل مرزهای یک کشور انجام می شود و مشمول مقررات شرکت های دولتی و مالیات است.

شرکت خشکی، نهادی است که در کشور اصلی که قصد انجام تجارت در آن را دارد، ثبت شده است (اگرچه ممکن است معاملات خارجی انجام دهد). مسئله کلیدی در اینجا این است که شرکت‌های خشکی تجارت و معاملات را در داخل کشور انجام می دهند. در مقایسه با شرکت‌های برون مرزی (که در ادامه بیشتر به آن خواهیم پرداخت) این نوع از نهادها در معاملات تجاری محلی شرکت نمی‌کنند، در عوض، شرکت‌های غیرمسکونی هستند و مجاز به انجام معاملات محلی نیستند.

شرکت‌های خشکی را می‌توان به‌عنوان شرکت‌های محدود خصوصی سنتی در نظر گرفت، به‌عنوان مثال در مراکز مالی با مالیات بالا که معمولاً در کشورهای غربی مانند اروپا یافت می‌شوند (البته این کشورها هنوز هم می‌توانند عناصری شبیه مراکز فراساحلی داشته باشند).

مزایا
شرکت‌های خشکی به عنوان وسیله‌ای برای انجام تجارت در کشوری که در آن واقع هستند استفاده می‌شود. به این دلیل است که آنها محدودیتی برای انجام تجارت محلی ندارند (برخلاف عملیات فراساحل). آنها همچنین موانع زبانی و تفاوت‌های فرهنگی را برای انجام تجارت در آن حوزه قضایی کاهش می‌دهند و همچنین دسترسی به نیروی کار ماهر محلی را فراهم می‌کنند.
معمولا اگر مایل به انجام تجارت در یک کشور هستید، یک شرکت خشکی را در داخل کشوری که می‌خواهید تجارت کنید، ایجاد می‌نمائید. اگرچه همیشه اینطور نیست، اما اغلب از موضع قانونی و مالیاتی منطقی است.
معایب
شرکت‌های خشکی مرسوم‌تر هستند و از همان نوع رفتار ترجیحی که اغلب برای شرکت‌های فراساحلی استفاده می‌شود، استفاده نمی‌کنند. داشتن یک شرکت خشکی به این معنی است که تحت کنترل‌های عادی دولتی و مقررات محلی شرکت قرار می‌گیرید. سایر معایب عبارتند از:

• نرخ های مالیاتی بالاتر: با توجه به این واقعیت که مشاغل خشکی مانند شرکت های خارج از کشور گزینه‌های مالیات ترجیحی را دریافت نمی کنند.
• حریم خصوصی کمتر: جزئیات کسب و کارهای خشکی و هویت صاحبان آن مانند کسب و کارهای فراساحلی محرمانه نگهداری نمی‌شود و چنین اطلاعاتی معمولا در دسترس عموم است.
• هزینه‌های بالاتر: هزینه‌های راه‌اندازی و نگهداری کسب‌وکارهای خشکی معمولی بیشتر از همتایان فراساحلی آنهاست.
• طولانی‌تر برای ادغام: فرآیند ادغام و راه‌اندازی کسب‌وکارهای خشکی پیچیده‌تر و زمان‌برتر از شرکت‌های برون‌سپاری خارج از کشور است.

فراساحل(offshore) چیست؟

محیط‌های مالی فراساحلی به مرکز یا شرکتی اطلاق می شود که تجارت خود را در خارج از کشوری که در آن ثبت شده است انجام می دهد.
این کسب‌وکارها معمولا در حوزه‌های قضایی خاص فراساحلی ایجاد می‌شوند که رفتار مالیاتی ترجیحی و سایر مزایای کلیدی را در مقایسه با مشاغل خشکی که در داخل کشور ادغام شده‌اند و امور خود را در داخل ایالت انجام می‌دهند، ارائه می‌دهند.
برخی از حوزه های قضایی مساعد فراساحلی، محیط های ایده آلی را برای کسب و کارهای فراساحلی ایجاد کرده اند که مزایای متعددی مانند کاهش مالیات، هزینه های کمتر، حریم خصوصی بیشتر و انعطاف پذیری بیشتر شرکتی را ارائه می دهند. انگیزه این حوزه ها این است که می توانند مقدار قابل توجهی از هزینه های دولتی و سرمایه خارجی را جذب کنند و در نتیجه از افزایش جریان های مالی منتفع شوند.
برخی از محبوب‌ترین حوزه های قضایی که رفتار و مزایای ترجیحی را برای شرکت های خارج از کشور ارائه می دهند عبارتند از:

• جزایر کیمن
• جزایر ویرجین بریتانیا
• پاناما
• نویس

مزایا
مزیت اصلی شرکت‌های فراساحلی این است که آنها گزینه های مالیاتی ترجیحی را دریافت می کنند که بسته به حوزه انتخابی، مالیات بسیار کم یا حتی صفر را به همراه دارد. مزایای متعدد دیگری برای یک شرکت فراساحلی وجود دارد، از جمله:

• انعطاف‌پذیری بیشتر: حوزه‌های قضایی فراساحلی چارچوب‌های نظارتی با محدودیت‌های کمتر، بوروکراسی‌های ساده و رویه‌های ساده تشکیل کسب‌وکار را ارائه می‌کنند. این امر انجام تجارت را ساده‌تر می‌کند، الزامات اداری را برای کسب‌وکارها کاهش می‌دهد و به آنها آزادی عمل می‌دهد تا به طور موثر عمل کنند و به نیازهای بازار واکنش سریع نشان دهند.
•  صرفه جویی در هزینه: از جمله کاهش مالیات، کاهش هزینه های شرکت و کاهش هزینه های نیروی کار.
• دسترسی به منابع: کسب‌وکارهای فراساحلی می‌توانند از منابع موجود در حوزه قضایی میزبان استفاده کنند، که اغلب شامل تیم‌های ماهر دریایی ارزان‌تر، دسترسی به مناطق تجاری مختلف، مواد خام و غیره است.
• ادغام آسانتر و سریعتر: فرآیند ثبت یک شرکت فراساحلی معمولا سریع، آسان و مقرون به صرفه است.
•  حریم خصوصی: کسب‌وکارهای فراساحلی از مزایای غیر افشای خاصی برخوردار می‌شوند، مانند خصوصی بودن هویت مالکان ذی‌نفع و حداقل الزامات گزارش مالی و حسابرسی.

معایب
در حالی که مزایای کلیدی بی‌شماری برای کسب‌وکارهای فراساحلی وجود دارد، چند ایراد وجود دارد که باید در نظر داشت و همچنین دلایلی وجود دارد که چرا آنها در همه شرایط مناسب نیستند. برخی از معایب عبارتند از:

• به زمان و تحقیق نیاز دارد: به دلیل قوانین ظریف، هزینه‌های سربار متفاوت، الزامات و ویژگی‌های منحصربه‌فرد هر حوزه، تصمیم‌گیری در کدام حوزه قضایی برای ثبت یک شرکت فراساحلی چندان ساده نیست. این بدان معنی است که می تواند یک فرآیند زمان بر باشد که به تحقیقات گسترده نیاز دارد. ارزشمند است که از خدمات یک متخصص برای مشاوره در مورد مناسب ترین حوزه قضایی و کمک به فرآیند ادغام استفاده کنید.
• هزینه‌ها: شرکت های فراساحلی معمولا ملزم به پرداخت هزینه ثابت سالانه هستند.
•  محدودیت‌ها: شرکت های فراساحلی در نوع کسب و کار یا فعالیت های فراساحلی که می‌توانند در آن شرکت کنند و در کجا محدود می شوند. برای حفظ وضعیت خود به عنوان یک شرکت برون مرزی، آنها معمولاً از انجام فعالیت های تجاری در حوزه قضایی که تشکیل شده اند منع می شوند. ممکن است قوانین و الزامات خاص دیگری نیز وجود داشته باشد که در مورد شرکت های خارج از کشور اعمال شود.

شرکت‌های Mid-Shore: بهترین‌های هر دو دنیا

دسته سومی وجود دارد که به عنوان Mid-Shore شناخته می‌شود. اینها در حوزه‌های قضایی شکل می‌گیرند که فرد را قادر می‌سازد شرکتی را با ویژگی‌های خاصی از شرکت‌های فراساحل و خشکی ترکیب کند.

شرکت‌های Mid-Shore به طور فزاینده‌ای محبوب می‌شوند، زیرا بهترین‌های هر دو جهان را ارائه می‌کنند. ساختار دقیق شرکت‌های Mid-Shore بسته به کشور میزبان متفاوت است، اما ایده اصلی این است که آنها با برخی از مزایای کلیدی شرکت‌های فراساحلی و خشکی همراه هستند. این معمولا به معنای سیستم مالیاتی ترجیحی و سایر مزایای اقتصادی است، اما محدودیت‌های کمتر با شفافیت و شهرت بیشتر.

نمونه‌هایی از حوزه‌های قضایی محبوب که مدل‌های هیبریدی متوسط را ارائه می‌کنند عبارتند از:

• هنگ کنگ
• سنگاپور
• مالت
• ایرلند
• قبرس

شرکت‌های Mid-shore برای کسانی که نیاز به راه‌حل تخصصی‌تری متناسب با فرآیند کسب‌وکار خود دارند و می‌خواهند به مزایای هر دو دنیا دسترسی داشته باشند، عالی هستند.

کجا باید کسب و کار خود را بگنجانید؟

انتخاب نهایی در مورد اینکه آیا یک شرکت خشکی، فراساحلی یا Mid-Shore را تشکیل دهید به فرآیندهای تجاری، نیازهای خاص و شرایط شما بستگی دارد. مثل همیشه، هیچ راه حلی به یک اندازه مناسب همه وجود ندارد ، حتی برای شرکت های بزرگ.

اگر قصد شما این است که یک شرکت معمولی و محلی را راه اندازی کنید و می خواهید فعالیت های تجاری را در حوزه قضایی خود انجام دهید، یک شرکت خشکی انتخاب واضحی است. با این حال، اگر مجموعه الزامات مالی منحصربفردتر یا پیچیده‌تری برای ساختار شرکت خود دارید و هدف اصلی شما کاهش هزینه‌ها، بهینه‌سازی مزایای مالیاتی و اطمینان از حفاظت و حریم خصوصی بیشتر دارایی‌ها است، در این صورت یک نوع شرکت فراساحلی یا Mid-Shore است. قابل تامل خواهد بود

تصمیم به همین جا ختم نمی شود. اگر تصمیم گرفتید که یک شرکت Mid-Shore یا فراساحلی به بهترین وجه با نیازهای شما مطابقت دارد، گام بعدی این است که دقیقا بدانید کدام حوزه قضایی و ساختار شرکتی برای اهداف شما بهینه است.

در انجام این کار، باید محیط نظارتی و قوانین هر حوزه قضایی خاص و تاثیری که آنها خواهند داشت را به دقت در نظر بگیرید. رفتار مالیاتی شرکت های فراساحلی، قوانین حفظ حریم خصوصی و الزامات گزارش دهی، همگی عوامل مهمی در انتخاب مناسب ترین محیط دریایی هستند.