در بسیاری از پروژه‌های ساختمانی و صنعتی، آماده‌سازی صحیح سطوح پیش از رنگ‌آمیزی، عایقکاری یا اجرای پوشش‌های محافظتی، اهمیت بالایی دارد. یکی از روش‌های موثر و پرکاربرد برای این منظور، سندبلاست یا ساب‌پاشی است؛ فرآیندی که طی آن ذرات ساینده با فشار بالا بر سطح مورد نظر پاشیده می‌شود تا آلودگی، زنگ‌زدگی، رنگ قدیمی یا سایر ناخالصی‌ها را از بین ببرد.
ریزش سنگ در مناطق کوهستانی، اطراف سازه‌های مرتفع، پروژه‌های صنعتی و مسیرهای دسترسی دشوار، یکی از تهدیدات جدی برای ایمنی جان انسان‌ها و عملکرد زیرساخت‌های حیاتی به شمار می‌آید. این پدیده که ممکن است بر اثر عوامل طبیعی یا فعالیت‌های انسانی بروز کند، نه‌تنها باعث تخریب مستقیم می‌شود، بلکه تداوم بهره‌برداری از پروژه‌ها و تاسیسات را نیز با مخاطره مواجه می‌سازد. در این میان، ایمن‌سازی ریزش سنگ با بهره‌گیری از روش‌های نوین و تکنولوژی‌های دسترسی خاص، نظیر Rope Access، به عنوان راهکاری موثر در کاهش این خطرات شناخته می‌شود.
مناطق شمالی ایران به دلیل آب‌وهوای معتدل، مناظر سرسبز و نزدیکی به دریا، همواره جزو محبوب‌ترین مقاصد گردشگری و سکونت فصلی برای خانواده‌های ایرانی بوده‌اند. در شهرهایی مانند رامسر، رشت، لاهیجان، نوشهر، متل قو، چالوس و … خانه‌های ویلایی بسیار زیادی وجود دارد که یا محل زندگی دائم هستند یا به‌صورت فصلی و تفریحی مورد استفاده قرار می‌گیرند. با اینکه آب‌وهوای شمال در نگاه اول دلپذیر به نظر می‌رسد، اما در فصل تابستان می‌تواند چالش‌هایی جدی برای خانه‌های ویلایی ایجاد کند.
با فرا رسیدن روزهای گرم سال، استفاده از کولرهای گازی و آبی به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره خانواده‌ها تبدیل می‌شود. اما این موضوع اغلب با افزایش سرسام‌آور هزینه‌های برق همراه است. در این میان، بسیاری از افراد به دنبال راه‌حل‌هایی برای حفظ دمای مناسب در خانه، بدون وابستگی بیش از حد به کولر هستند. یکی از موثرترین و ماندگارترین راهکارها برای این منظور، عایقکاری مناسب ساختمان است.
سقف پشت‌بام یکی از مهم‌ترین قسمت‌های هر ساختمان است که مستقیم در معرض شرایط جوی، بارش باران، برف، تابش آفتاب و نوسانات دمایی قرار دارد. این موضوع باعث می‌شود که آب‌بندی و عایقکاری پشت بام به یکی از اقدامات حیاتی برای حفظ دوام و کارایی سازه تبدیل شود. در این مطلب قصد داریم به بررسی جامع آب‌بندی و عایقکاری پشت بام پرداخته و روش‌ها، مزایا، معایب و نکات اجرایی آن را مورد بحث قرار دهیم.
کار در ارتفاع همیشه با خطرات خاص خود همراه بوده است. دو روش متداول برای انجام کارهای ارتفاعی در ساختمان‌ها و سازه‌ها عبارتند از: دسترسی با طناب (Rope Access) و کار روی داربست. سوال این است که ایمن‌ترین روش کار در ارتفاع کدام است و آیا دسترسی با طناب واقعا یکی از سه شغل ایمن جهان محسوب می‌شود؟
نمای شمالی ساختمان‌ها، به‌ویژه در مناطق مرطوب و بارانی مانند شمال ایران، بیشتر از سایر جهات در معرض نفوذ باران، رطوبت، و باد قرار دارد. همین امر باعث شده تا عایقکاری این قسمت از نما به یکی از مهم‌ترین اقدامات در نگهداری و محافظت از ساختمان تبدیل شود.
بدون عایقکاری مناسب، نشست آب، شوره‌زدگی، ترک‌خوردگی سنگ نما، و رشد قارچ و کپک در دیوارهای داخلی یا بیرونی می‌تواند هزینه‌های گزافی در پی داشته باشد.
در دنیای امروز صنایع بزرگ، به‌ویژه صنعت پتروشیمی، به‌دنبال روش‌هایی کارآمد، ایمن و مقرون‌به‌صرفه برای اجرای پروژه‌های نگهداری، تعمیرات و بازرسی فنی هستند. یکی از فناوری‌هایی که در سال‌های اخیر توجه ویژه‌ای به آن شده، روش دسترسی با طناب (Rope Access) است. این روش به‌عنوان راه‌حلی جایگزین برای داربست‌زنی سنتی و استفاده از جرثقیل‌های سنگین، جایگاه خود را در پروژه‌های صنعتی تثبیت کرده است.
پالایشگاه‌های نفت و گاز از جمله پیچیده‌ترین و حیاتی‌ترین زیرساخت‌های صنعتی در جهان به شمار می‌آیند. این واحدهای فرآیندی شامل تجهیزات عظیم‌الجثه، خطوط لوله در ارتفاع، برج‌های تقطیر، مخازن ذخیره‌سازی، مبدل‌های حرارتی و غیره هستند که به‌صورت پیوسته نیاز به بازرسی، نگهداری، و تعمیرات پالایشگاه با دسترسی با طناب دارند. بسیاری از این اجزاء در ارتفاع زیاد یا فضاهای محدود قرار دارند که دسترسی به آن‌ها با روش‌های سنتی مانند داربست یا جرثقیل بسیار دشوار، زمان‌بر و پرهزینه است.
در نگاه اول، ترک‌خوردگی، پوسته شدن یا تاول زدن رنگ در تاسیسات صنعتی ممکن است فقط یک ایراد ظاهری به‌نظر برسد. بسیاری از مدیران و تکنسین‌ها این نشانه‌ها را نادیده می‌گیرند یا با یک لایه رنگ جدید سعی در پوشاندن آن دارند. اما حقیقت این است که خرابی پوشش رنگ، پیامی مهم از زیر سطح به ما می‌فرستد. پیامی درباره‌ی خطراتی پنهان، آسیب‌های ساختاری و حتی احتمال به خطر افتادن انطباق با استانداردهای ایمنی و بهداشت.
